Τα χνάρια...

Κίνησε η Αγγέλω στη βροχή

«ψάρια» πάει να πιάσει

Το να παπούτσι έχασε

Απ’ την μεγάλη βιάση

Η φούστα της μπερδεύτηκε

Μεσ’ τα πυκνά πουρνάρια

Και τρόμαξε η ψυχούλα της

Μη και χαθούν τα χνάρια

Που πας Αγγέλω δύστυχη

Ξυπόλυτη στ’ αγκάθια

Θέση δεν παίρνεις άμοιρη

Τσάμπα φέρνεις καλάθια

Ο δήμαρχος της μήνυσε

Στα αυγά της να καθίσει

Μόνο μες το Ζαπαντοβράχωρο

Λάμπες θα καθαρίσει