Μοίρα μου μαύρη κι έρημη
γιατί με κατατρέχεις
είναι μεγάλο τ' άδικο
πες μου πως το αντέχεις;
πες μου γιατί με ξέχασες;
με άφησες στον πόνο
πως να τ΄αντέξω ο έρημος
που έχασα το θρόνο;
χαθήκανε οι δόξες μου
πάνε οι καλές οι μέρες
τώρα όλοι με κακολογούν
μου ρίχνουνε με σφαίρες
αυτά σκεφτόταν μόνος του
στο τζάκι που καθόταν
και πύρωνε τα μούτρα του
ρέκαζε και κλαιγόταν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου