Γενικέ, από δω, γενικέ, από κει, ήρθε ο έρμος και έπαθε ... αναφανταλιά... Άκουσε τόσες φορές να τον φωνάζουν γενικό που δεν ήξερε ποιον να πρωτοευχαριστήσει... Ε, δεν τον ακούς συχνά τον τίτλο... πόσο μάλλον μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο... Και να βλέπεις τους δημοτικούς συμβούλους και κοτζάμ δήμαρχο να κρέμονται από τα χείλη σου για τις σχολές... Δεν είναι και λίγο πράγμα... Κι άμα πας και για δήμαρχος... Ε, σου δίνει άλλο πρεστίζ... Και κει που περίμενε να ρίξουν κι ένα χειροκρότημα να ρθει το γλυκό να δέσει... ακούγεται από το χώρο μια φωνή... Μια φωνή που θύμιζε τον Κόμη από τα Καρπάθια... «Πήρες μεγάλο βάρος απάνω σου πασά μ’» έλεγε η φωνή και με ένα συριστικό ήχο συνέχισε «άμα τα καταφέρεις θα μας πάρει η χαρά από τα πατζάκια...» Ησύχασε ο δόλιος... Αλλά η φωνή συνέχισε... «άμα όμως δεν τα καταφέρεις.... δεν θα μπορείς να κυκλοφορήσεις στην πόλη...» Πάγωσε το αίμα του... Άκουσε και τον αντίλαλο από το χαιρέκακο γέλιο και άσπρισε σαν το πανί... Ο γενικός μετά από αυτά που έζησε ... γενικώς κι αορίστως λένε ότι ψέλλισε δυο λέξεις και έβαλε την πιλάλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου