Οι ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις κατοχής διαβλέποντας ήδη από τις αρχές του 1944 ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε ο εμπνεόμενος, από εθνικοσοσιαλιστικές-φασιστικές απόψεις, Χίτλερ εισβάλοντας στη Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939, θα είχε γι’ αυτές δυσμενές αποτέλεσμα, καθώς η στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας άρχισε να δέχεται συντριπτικά πλήγματα στα πεδία των ευρωπαϊκών μαχών, ενέτειναν στον ελλαδικό χώρο τις θηριωδίες τους. Οι εκτελέσεις πατριωτών αλλά και αθώων γυναικόπαιδων ήταν στη καθημερινή πρακτική τους. Η εκτέλεση των 120 πατριωτών σε εκείνο το βροχερό πρωινό της 14ης Απριλίου 1944, Μεγάλη Παρασκευή, στην Αγία Τριάδα Αγρινίου ήταν μία ακόμη μελανή σελίδα της κατοχής της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Η ψυχή όμως των Ελλήνων παρέμεινε αδούλωτη. Το μεσημέρι του Σαββάτου 29 Ιουλίου 1944 στο χωριό επικρατούσε ανησυχία. Στα μαγαζιά συζητιούνταν ο σκοτωμός του ελασίτη αντάρτη Ανδρέα Γ. Κρασσά (έτος γενν. 1923) από την Κατοχή, περί ώρα 10.30 π.μ. από γερμανικό μηχανοκίνητο περίπολο στο χωράφι του Φώτη Ζαπαντιώτη και ήδη Γιαννακού Ψιλογιαννόπουλου ένα (1) χιλιόμετρο περίπου βορειοανατολικά του χωριού. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τα καλυβιώτικα χωράφια «ποτίστηκαν» με το αίμα αγνών πατριωτών που μάχονταν τον γερμανό κατακτητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου