Νυχτερινοί...καημοί

Ποιοι ειν το κορίτσι τ' όμορφο 

που χει καημό τα βράδια

και μέχρι να ρθει το πρωί 

μασάει παξιμάδια;

Δεν πέρασε πολύς καιρός 

που ζούσε μπερεκέτια 

μα πάνε αυτά περάσανε 

πλακώσαν τα σεκλέτια

Βλέπει μπροστά της να περνούν 

και να μην της μιλάνε

κι αυτή η δόλια νόμιζε 

πως πολύ την αγαπάνε

Το χε δεμένο στο πανί 

πάντα μπροστά πως θα ναι 

μα σαν πλάκωσαν τα δύσκολα

την πλάτη της γυρνάνε

Και που θα βρει η έρημη 

πολιτικό στασίδι;

τώρα που ο Παύλος έβαλε 

δίπλα της ένα...μύδι;