Μια κόρη αψηλή
μια κόρη παινεμένη
βγήκε από το παχνί
κι ήταν διαολοκουνημένη
ψιλόλιγνη, μαυριδερή
και μοσχοαναθρεμένη
ήτανε κόρη λιγερή
και κακομαθημένη
ήθελε λέει να γίνεται
πάντοτε το δικό της
και όταν δεν τα κατάφερνε
έσκαγε απ' το κακό της
κάποτε της εκάπνισε
πολιτικός να γένει
για λίγο το κατάφερε
και έβγαλε και γένι
ψηλά πήρε τον αμανέ
και το παιζε βεντέτα
μα σαν αλλάξαν οι καιροί
της ρίξαν με μπερέτα
απ΄το κλαρί την έριξαν
κι έσκασε στο χώμα
και το χωνί που έφαγε
δεν το πιστεύει ακόμα
πάνε οι παλιές οι δόξες
χαθήκαν τα ταξίδια
τώρα κλαίει τη μοίρα της
και καταπίνει ξίδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου