Στην πλατεία Δημοκρατίας αλλά και λίγο παρακάτω, στο σιντριβάνι, τα πολιτικά στέκια από παλιά έχουν τη δική τους ιστορία…
Τι να πρωτοθυμηθούμε…
Το σιντριβάνι ας πούμε… όπου από το 1981και μετά έγραψε τη δική του ιστορία…
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα «στάλιζε» εκεί…
Αι γενεαί πάσαι πέρασαν από κει… Στο παρακείμενο καφέ γράφτηκαν και αποφασίστηκαν πολλά…
Ανεβοκατέβηκαν βουλευτές και υπουργοί …
Μέχρι και αποφάσεις για πρωθυπουργό πάρθηκαν…
Δεν πήρε άδικα το όνομα…Καστρί…
Στην πλατεία Δημοκρατίας γράφτηκαν σελίδες της νεότερης πολιτικής ιστορίας…
Εκεί έγιναν πολιτικές ομιλίες που αναστέναξαν μέχρι και τα πλακάκια…
Σε παρακείμενα καφέ οι καφέδες της παρηγοριάς και τα τσίπρα… της χαράς άφησαν εποχή…
Ποιος δεν θυμάται την ιστορική καφετέρια, που σήμερα έγινε… κατεψυγμένο ψαράδικο… όπου στα τραπεζοκαθίσματα έκοβαν κίνηση δεξιοί και πασόκοι… κι ανάλογα την περίπτωση ψήφιζαν…
Αυτό ονομάστηκε από τους γνωρίζοντες … «Εκάλη»…
Τα δεδομένα της εποχής άλλαξαν και μετά την ροζ βίλα της Εκάλης, κι αφού ο «άνεμος» άρχισε να φυσά ανανεωτικά οι πάλαι ποτέ σύντροφοι έπαιρναν τον καφέ τους στο Δημοτικό καφενείο και οι «γνωρίζοντες» και μη τα του χρηματιστηρίου «στάλιζαν» ως άλλοι «συγκλητικοί» σε παρακείμενο καφέ…
Αφού λοιπόν τίναξαν την μπάνκα στον αέρα, διαβάζοντας τις κίτρινες οικονομικές σελίδες των εφημερίδων αγόραζαν και πούλαγαν το βιός τους για να κονομήσουν…
Τίναξαν το κομπόδεμα τους στο χρηματιστήριο κι από κει πήραν τη κάτω βόλτα μεν, έβγαινα όμως να κλάψουν τη μοίρα τους και να ρίξουν τα «καντήλια» στην κυβέρνηση…
Μέχρι κι η πλατεία άλλαξε πλακάκια…
Μετά λοιπόν την αλλαγή στα πλακάκια κι αφού άλλαξαν κι οι κυβερνήσεις, άναψε η Ολυμπιακή Φλόγα με την Τοτό να έχει τον πρώτο λόγο, άλλαξαν τα πράματα και μάθαμε κι εμείς οι αδαείς ότι λεφτά υπήρχαν, στην αρχή της Ηλία Ηλιού έπιναν οι «καντινάτοι» τα εσπρεσάκια και περίμεναν να πιάσουν την καλή… αλλά τελικά έπιασαν το … τρίτο… το στεφάνι για να μην παρεξηγιόμαστε…
Άλλαξαν όμως οι καιροί κι άλλαξαν τα ήθη κι ήρθε στις δόξες της άλλη μεριά της πλατείας…
Από τη Ρηγίλλης περάσαμε στην Συγγρού…
Ήπιαμε κι εκεί τον καφέ της παρηγοριάς αυτή τη φορά με όλα τα κομφόρ…
Κονιάκ, παξιμαδάκια και κόλιβα… για να τον θυμόμαστε το μακαρίτη…
Κι αφού ήρθε η ελπίδα…
Κι έφερε τις μέλισσες….
Μετά…
Πλάκωσαν κι οι σφήκες…
Κι άρχισαν να γυροφέρνουν στο μέλι…
Γλυκές που είναι οι μελωμένες οι καρέκλες…
Μαζεύτηκαν λοιπόν στο νέο στέκι…
Στ’ απάν μέρος τς πλατείας…
Κι άρχισαν να πίνουν τσάγια μι μέλ’…
Κι μπούρου μπούρου, μπούρου, μπούρου
Το καφέ πήρε το όνομα της πλατείας Κουμουνδούρου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου