Δεύτερη Κυριακή του Μαΐου κάθε χρόνο από το 1914, τιμούμε την ημέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα. Πρόκειται για μια ημέρα συμβολική, για μια ημέρα διαφορετική από τις άλλες. Μια κίνηση αγάπης προς τη δημιουργία της ζωής και μία ένδειξη ύπαρξης «ανθρωπιάς», στη σκληρή και απάνθρωπη καθημερινότητά μας…
Από τα αρχαιοελληνικά χρόνια, η μητέρα, αποτέλεσε σύμβολο της ζωής και της φροντίδας, αντικείμενο λατρείας, πρότυπο της κοινωνίας. Αλλά η κοινωνία άλλαξε, μαζί και τα πρότυπα. Η σύγχρονη Ελληνίδα δουλεύει, ανατρέφει, στηρίζει, φροντίζει. Είναι εργαζόμενη μητέρα.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά.
Πώς μπορεί μία γυναίκα να ισορροπήσει μεταξύ καριέρας και οικογένειας; Πώς θα καταφέρει μια γυναίκα να συνδυάσει αυτούς τους δυο διαφορετικούς και συχνά αντικρουόμενους ρόλους και πόσο μεγάλο είναι το κόστος του να χάνει μια γυναίκα τα πρώτα και καθοριστικά χρόνια της ζωής ενός παιδιού, κυνηγώντας την καριέρα. Οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει είναι δυο κατηγοριών: Πρώτον, δυσκολίες νοοτροπίας, που λένε ότι οι γυναίκες, εξαιτίας της μητρότητας δεν μπορούν να είναι εξίσου παραγωγικές και αποτελεσματικές όσο οι άνδρες και δεύτερον, οι πρακτικές δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με υποδομές και ρυθμίσεις, με την κρατική μέριμνα, την πρόνοια και τα μέτρα για τα χρόνια που οι νεαρές μητέρες φέρνουν στον κόσμο τα παιδιά και έχουν μεγάλη ανάγκη χρόνου και βοήθειας. Η συγκυρία της οικονομικής δυσκολίας και κρίσης επηρεάζει σαφώς τον οικογενειακό προγραμματισμό, καθώς κάποιες νέες μητέρες που αποφασίζουν να απέχουν για κάποιο διάστημα από την εργασία μπορεί τώρα να μη μπορούν να το κάνουν, σε μια περίοδο που ένας δεύτερος μισθός μπορεί να είναι κρίσιμος για τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Εξάλλου το αίτημα της Γραμματείας Γυναικείων Θεμάτων της Νέας Δημοκρατίας για δημιουργία Υπουργείου Οικογένειας υιοθετήθηκε και από τον πρόεδρό μας Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τόνισε την αναγκαιότητα ενός τέτοιου υπουργείου που θα προωθεί πολιτικές και ρυθμίσεις στήριξης της οικογένειας, της μητρότητας, της πατρότητας, της γονικής ευθύνης. Ωστόσο η πραγματικότητα της σημερινής εποχής είναι από μόνη της και πολύπλοκη και πολυσύνθετη. Κι εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε σ’ αυτό, χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις, αναπτύσσοντας και ανακαλύπτοντας όλες μας τις δυνάμεις και τις δυνατότητες. Και τελικά αυτή η διαδρομή και οι εμπειρίες που συσσωρεύει κανείς είναι που κάνει το «ταξίδι» συναρπαστικό και στο τέλος της ημέρας, ακόμα και όταν οι δυνάμεις σε εγκαταλείπουν, η χαρά και η ικανοποίηση είναι μεγάλη όταν λες ότι και σήμερα κάτι έμαθα, κάτι κατάφερα, κάτι πρόσφερα, προσπάθησα αν και εργαζόμενη να είμαι σωστή μητέρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου