Μαύρες πλερέζες φόρεσαν
στο δήμο Αγρινίου
κι ο Παύλος πήγε ντύθηκε
το δέρμα του Αγρίου
πέσανε στα πατώματα
κλαίνε μοιριολογούνε
την τύχη τη βαριόμοιρη
τώρα κακολογούνε
τι ταν αυτό που πάθανε
μέγα κακό τους βρήκε
ο Παύλος μόλις το μαθε
σε τρύπα μέσα μπήκε
φτάσαν τ΄αποτελέσματα
ήρθανε τα μαντάτα
στο δήμο μέσα κλείστηκε
κι έτρωγε μαντολάτα
Πικρό ήταν το στόμα του
φαρμάκι μαύρο στάζει
κι δόλια η καρδούλα του
θα πάει από μαράζι
Κλειδώνει τα παράθυρα
σφαλίζει και τις πόρτες
καλεί απ' τα τηλέφωνα
να φτάσουν οι ιππότες
Ο δήμος πάει χάνεται
στην πόλη όλοι φοβούνται
κράτανε όλοι άμυνα
οι δεξιοί μη μπούνε
Ο Παύλος ταμπουρώθηκε
πήρε το καριοφύλλι
φώναξε Θύμιο Κομματά
να ανάψει το καντήλι
Το δήμο δεν τον δίνουμε
στων δεξιών τα χέρια
εδώ θα πέσουν τουφεκιές
θα βγούνε τα μαχαίρια
Κάλεσε τους συντρόφους του
κάποιους παλιούς πασόκους
μα κείνοι ήταν μακριά
μαζί με κάποιους Σώκους
Έμεινε τότε ο Μοσχολιός
μόνος να συλλογάται
γιατί όλοι τον παράτησαν
κι άρχισε να φοβάται
Που είναι ωρέ οι σύντροφοι
σαν τα ποντίκια φύγαν
μόνο μου μ΄απαράτησαν
σ' άλλο αφέντη πήγαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου