Πέρασε κι όλας ένας χρόνος
που έμεινε ο Παύλος μόνος
ωσάν την καλαμιά στον κάμπο
που μοιάζει να χορεύει μάμπο...
Έμεινε μόνος κι ορφανός
μαράζωσε ο μορφονιός
χαθήκανε οι τρανές οι δόξες
και μείνανε μονάχα οι λόξες
Κανένας δεν τον λογαριάζει
σκούζει ο έρμος και φωνάζει
μοιρολογεί για τα χαμένα
κι είναι τα μάτια του κλαμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου