Το ερέθισμα για την ανάρτηση αυτή, μου δόθηκε μετά την τελευταία ανακοίνωση του Γιώργου Αποστολάκη, δημάρχου Ανακτορίου. Θυμήθηκα αυτομάτως τι έχει προηγηθεί τόσο στην Αιτωλοακαρνανία, όσο και σε όλη την Ελλάδα, μέχρι να δοθούν τα χρίσματα.
Εύκολα κανείς μπορεί να εξάγει το συμπέρασμα ότι πολλές επιλογές προσώπων στον νομό μας, αλλά και σε άλλους νομούς, δεν ήταν καθαρά πολιτικές και σίγουρα τα κριτήρια κάθε άλλο παρά Αυτοδιοικητικά ήταν. Πώς μπορούμε να ξεχάσουμε την σκληρή επιστολή του Θανάση Κατερινόπουλου, που μίλησε για ίντριγκες και συναλλαγές από την πλευρά των εκλεγμένων εκπροσώπων της Αιτωλοακαρνανίας; Πως μπορούμε να ξεχάσουμε τις δηλώσεις του Γραμματέα της Ν.Ε, που ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που είχε καταγγείλει νωρίτερα ο έτερος πολιτευτής του νομού;
Εύκολα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι υπήρξε τέτοια αντίδραση λόγω του ότι όλοι οι παραπάνω, απέτυχαν να λάβουν κάποιο χρίσμα ή δεν εκλέχθηκαν.
Εκτιμώ ότι αυτό είναι μια φθηνή δικαιολογία, κάτι που κουράστηκε ο κόσμος να ακούει συνεχώς, κάτι που ούτε μικρά παιδιά δεν μπορούν να πιστέψουν.
Διαβάζοντας κανείς τα σχόλια στις αναρτήσεις του blog μας αλλά και σε άλλα blogs, διαπιστώνει ότι οι πολίτες έχουν αντιληφθεί τι έχει πραγματικά γίνει. Για παράδειγμα δεν είναι τυχαίο ότι οι Αιτωλοακαρνάνες, όπου συναντούν, συγχαίρουν τον Θανάση Κατερινόπουλο, που δεν δίστασε να πει ωμά την αλήθεια χωρίς φόβο για την επόμενη ημέρα. Δεν είναι τυχαίο, ότι όπου παραβρίσκεται, αγκαλιάζεται πραγματικά από τους συμπολίτες του, με σεβασμό και εκτίμηση . Αυτά προέκυψαν γιατί μίλησε χωρίς αναστολές ή ιδιοτέλεια και είπε αυτά που ήθελαν να φωνάξουν όλοι οι Αιτωλοακαρνάνες πριν τις εκλογές.
Δεν ακολούθησε την τακτική της εκδίκησης αλλά συστρατεύθηκε με τις επιλογές της παράταξής του, απορρίπτοντας τακτικές στήριξης μηχανισμών που δεν λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές κοινωνίες. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η ουσία των λέξεων «εκλεγμένος εκπρόσωπος»;
Να αφουγκράζεται, να κατανοεί και τελικά να εκφράζει τις σκέψεις και τις ανησυχίες των πολιτών. Κάτι τόσο αυτονόητο, αλλά και τόσο δύσκολο για κάποιους. Εκείνος λοιπόν που δεν είναι εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού της Αιτωλοακαρνανίας, έκανε πράξη αυτό που οι βουλευτές του νομού μας απαξίωσαν: δεν σεβάστηκαν τη βούλησή μας, δεν τη μετέφεραν στην κεντρική εξουσία, συστρατεύτηκαν με τα κομματικά «θέλω» και έβαλαν μπροστά το προσωπικό τους συμφέρον και τις πιθανότητες επανεκλογής τους.
Κάνοντας μια μικρή παρένθεση αξίζει να αναφέρουμε τις πετυχημένες επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου, για Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Επιλογές που βασιζόντουσαν στην ίδια φιλοσοφία με του Γιώργου Καμίνη και του Γιάννη Μπουτάρη, οι οποίοι επίμονα, δουλεύοντας μεθοδικά, μιλώντας ειλικρινά με τους πολίτες, αποφεύγοντας την χρήση μηχανισμών, με λίγα λόγια ακούγοντας την κοινωνία και μόνο, έφεραν την ανατροπή σε δύο μεγάλα κάστρα της ΝΔ. Αξίζει να αναφερθεί ότι με την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων τους πολλοί γέλασαν ειρωνικά και διαλαλούσαν ότι οι Δήμοι Αθήνας και Θεσσαλονίκης είναι ήδη χαμένοι. Ευτυχώς για την κοινωνία διαψεύστηκαν.
Και ποιοι είναι αυτοί που προδίκαζαν την ήττα τους; Ποιοι άλλοι από τα κομματικά αναθρεμμένα στελέχη, τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, όπως πολύ συχνά λέμε όλοι, τους θεματοφύλακες της κομματικής ταυτότητας, της κομματικής μόνης αλήθειας! Όλοι εκείνοι που επιβεβαιώνονται τόσα χρόνια τώρα, μέσω της πολιτικής ταυτότητάς τους και όχι μέσα από την δουλειά τους, τις σπουδές τους, τα οποιασδήποτε κλίμακας επιτεύγματά τους. Το μόνο τους επίτευγμα ήταν η ταυτότητα μέλους στο κόμμα, και σίγουρα όχι η επαγγελματική σταδιοδρομία τους, η κοινωνική τους μόρφωση ή η επαφή με την κοινωνία, όπως την εννοούμε εμείς οι υπόλοιποι.
Ο κόσμος όμως μπορεί να πάρει τις σωστές αποφάσεις και να πράξει όπως αυτός νομίζει, και όχι όπως του επιβάλλει η «κομματική πειθαρχία» και οι «πιασάρικες» υποψηφιότητες. Το συμπέρασμα συνεπώς, που μπορεί να εξάγει κάποιος ασφαλώς, είναι ότι πλέον οι πολίτες θυμούνται και κρίνουν σωστά. Είναι σίγουρο ότι στις βουλευτικές εκλογές θα κρίνουν πάλι σωστά, γιατί δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια λαθών. Και τότε θα δούμε ποιους θα στείλουν από εκεί που ήρθαν. Και αυτοί μακάρι να είναι οι βουλευτές και οι πολιτευτές που δεν τους άκουσαν. Να είναι εκείνοι που δεν συμπεριφέρθηκαν σαν αντιπρόσωποι του λαού της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά σαν «αδιαφιλονίκητοι ηγέτες», οι ταγές των οποίων –θεώρησαν οι ανόητοι-θα έπρεπε να γίνουν άμεσα και αδιαμαρτύρητα σεβαστές. Οι επιστροφές χρισμάτων ήταν το πρώτο χαστούκι. Η εκλογή, σε πολλές περιπτώσεις, ανεξάρτητων υποψηφίων, το δεύτερο. Είναι περισσότερο πιθανό από ποτέ, ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε και όπως διεξαχθούν (με λίστα ή σταυρό) , οι πολίτες θα επιλέξουν ανθρώπους για να τους εκπροσωπούν πραγματικά, και θα πρέπει να εισακουσθούν. Το τρίτο και φαρμακερό. Οψόμεθα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου