Ο ντοτόρος και ο ρέκος

Πω πω τι έπαθε ο ντοτόρος από τον Αστακό.
Ο έρμος περίμενε το χρίσμα αλλά το χρίσμα το πήρε ο Καντυλιώτης. Πύρ και μανία ο ντοτόρος στέλνει δεξιά ...ιδιαιτέρως.... τα μυνήματα για αντάρτικο.
Με το δίκιο του το παλικάρι. Θα ξεχάσω εγώ τότε που ήρθε ο πρόεδρος και μίλησε στο Παπαστράτειο το ντοτόρο και το ντόρο που έκανε για να τον προσέξει ο Γιώργος.
Αλλάλιασε ο τόπος. Πρώτη μούρη στο Καβούρι ο ντοτόρος με ένα πουκαμισάκι ροζ, μπλε παντελόνι, έτσι ντελικανής όπως είναι έκλεβε την παράσταση. Φώναζε όσο μπορούσε, μη σας πω ρέκαζε, συνθήματα για το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο τον πρόεδρο.
Σύντροφος από την απέναντι  μεριά, ο φίλος μας ο Λευτεράκης, ανεβασμένος πάνω στην καρέκλα έδινε τη δική του μάχη να ακουστεί δυνατότερα από το ντοτόρο.
Το μόνο που τον εμπόδιζε και έχανε κατά κράτος ήταν εκείνη η ριμάδα η φράντζα που έπεφτε μέσα στα μάτια του και τον στράβωνε με αποτέλεσμα να χάνει το τέμπο και να τον κερδίζει στο ρέκο ο ντοτόρος. Παρόλες τις φωνές του και το ίδρωμα που έριξε, παραλίγο να πλευριτώσει, το καντήλι του Κανντηλιώτη από το ΠΑΣΟΚ τον περιμένει αναμμένο.