Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Έχει και το ΠΑΣΟΚ κουμπάρους…

– Ένα… παραμύθι με ‘Aρχοντες που αγαπούν πολύ την εξουσία, παραμένουν γαντζωμένοι σ’ αυτή και επενδύουν σε βουλευτικές φιλίεςΚάποτε η μάνα μου, σαν ήθελε να δώσει ένα παράδειγμα, για το πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα και πως κάποιοι δε νοιάζονταν, έλεγε τη σοφή ρήση “η χώρα καίγονταν, κι η π’τανα λούζονταν”.
Ήρθε λοιπόν η νέα κυβέρνηση να σώσει τον τόπο από τη χρεοκοπία. Μα πάνω από όλα, ήρθε για να βάλει μια τάξη. Να βάλει τάξη σε αυτό που λέμε κυβερνούσαν οι κουμπάροι!
Οι κουμπάροι όμως σε αυτή τη χώρα είναι κάτι σαν τη Λερναία Ύδρα. Ένα κεφάλι έκοβε ο Ηρακλής κι άλλο πετάγονταν. Τώρα ποιος έχει το ρόλο του Ηρακλή και ποιος παίζει τη Λερναία Ύδρα; Λέω να σας δώσω ένα παράδειγμα. Πριν από όλα όμως, πρέπει να σας πω, ότι σχετικά με όσα θα ακολουθήσουν, κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Κάποιοι άλλοι, ίσως αναγνωρίσουν τον εαυτό τους. Πάνω στο τελευταίο δεν χωρά κανένα σχόλιο.
Λοιπόν… πράσινη κλωστή δεμένη, σε Πασόκο τυλιγμένη, δωσ’ της κλότσο να γυρίσει πράσινο παραμύθι ν’ αρχινήσει…
Μια φορά κι έναν καιρό ένας φέρελπυς
νεαρός, που ήξερε λίγα περισσότερα γράμματα από τους υπόλοιπους συγχωριανούς του, αφού σπούδασε σε ΤΕΙ της εποχής, εκεί γύρω στο 1986… κάτι, αποφάσισε να πάρει στα χέρια του τις τύχες τους. Λίγο πριν είχε διοριστεί κιόλας.
Με τη σημαία του κόμματος, καθότι τότε η χώρα διένυε πράσινες εποχές… ανάπτυξης εκλέχτηκε πρόεδρος. Ως γνήσιος ‘Aρχοντας… θήτευσε στο χωριό του. Μην  πάει ο νου σας στο κακό… ένας άρχοντας μόνο ανάπτυξη από την Αρχοντιά του θα μπορούσε να οραματιστεί για το χωριό του.
Πρόεδρος λοιπόν στο χωριό του!
Τα χρόνια πέρναγαν και στο χωριό του ‘Aρχοντα τα πράγματα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο.
Τα έβλεπαν αυτά οι σύντροφοι του και τον επαινούσαν.
“Μπράβο ‘Aρχοντα”, του έλεγαν και του ξανάλεγαν, “πας τον τόπο μπροστά”.
Περιχαρής ο ‘Aρχοντας έστριβε το μουστάκι του και έπινε εσπρεσάκια. Κάπου βρήκε και τη σύντροφο της ζωής του. Μια καλλονή. Αυτή πρέπει να τη συνάντησε σε κάποια πολιτιστική πανήγυρη, όπου χόρευε υπό τους ήχους του κλαρίνου.
Την ερωτεύτηκε σφόδρα και της τραγουδούσε ως άλλος Ερωτόκριτος “τα ‘ μαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα…”
Κάνει λοιπόν το γάμο και όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις εκλέγεται παμψηφεί για μια ακόμη τετραετία. Από το γάμο απόκτησε δυο παιδιά. Δεν ήταν δυνατό, λοιπόν να μην πιάσει κι αυτός έναν κουμπάρο ισχυρό. Αποφάσισε να κάνει κουμπάρο βουλευτή. Γιατί σου λέει “πιάσε κουμπάρο κι ας τονε, κι άμα πεινάσεις για περισσότερη εξουσία τότε …ξαναπιάστονε”.
Εκεί στα 1998 η πράσινη κυβέρνηση αποφάσισε να συνενώσει τα χωριά σε δήμους. Κότσαρε λοιπόν το όνομα του Κυβερνήτη Καποδίστρια και από δω παν κι άλλοι. Τι κι αν στριφογύριζε στον τάφο του ο Καποδίστριας; Τότε είναι που ο ‘Aρχοντας αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά του. Και τότε είπε στρίβοντας πάντα το μουστάκι του και παίζοντας το μπεγλέρι του ως άλλος κοτζαμπάσης….
“Δεν κάνω γιούργια ωρέ να πάρω και το δήμο;”
Παμπόνηρος καθώς ήταν έπιασε τα πόστα. Κουβέντιασε με τους συντρόφους του και όλοι μαζί αποφάσισαν να δώσουν στον άρχοντα την ευκαιρία μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω κάποιες έγιναν κάτω από το τραπέζι, γιατί πάνω σε αυτό υπήρχαν ποτήρια με ουίσκι, να κατέβει στις εκλογές για να γίνει δήμαρχος.
Τα μεγάλα χωριά συμφώνησαν. Συμφώνησε κι αυτός να γίνει  έδρα του δήμου σε χωριό πάνω στο βουνό κι όχι σ’ αυτό δίπλα στη θάλασσα. Σου λέει «άσε να κάνουμε τις δουλειές μας μακριά από τον πολύ κόσμο».
Έτσι κι έγινε. Ο ‘Aρχοντας εκλέχτηκε δήμαρχος την τρίτη “χρυσή εποχή” του ΠΑΣΟΚ. Τότε ήταν που άρχισε το μεγάλο γλέντι. Οι εργολάβοι που παραφυλάνε σε τέτοιες περιπτώσεις, πήγαιναν κανίσκια στο δήμαρχο. Κι αυτός για να μην τους κακοκαρδίσει έδινε τη μια ανάθεση πίσω από την άλλη. Ανάθεση για τόνα έργο, ανάθεση για τ΄ άλλο έργο… Στο ενδιάμεσο και για να μην του πουν και τίποτα παλιοκουβέντες έκανε και κάνα διαγωνισμό. Και τα χρόνια περνούσαν, τα έργα ξεκίναγαν κι ο δήμαρχος αρκετά χιλιόμετρα από το δήμο, κατασκεύαζε το δικό του σεράι… τριώροφη οικοδομή και με πισίνα να πλένει τα ποδάρια του παρακαλώ.
Τίποτα δεν φαίνονταν να σκιάζει τη δόξα του ‘Aρχοντα, ο οποίος συνέχιζε να πίνει το εσπρεσάκι του, να παίζει τις χάντρες στο κομπολόι του και να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις φωνές των δημοτών του που καθημερινά πλήθαιναν και μιλούσαν για ατασθαλίες στο δήμο.
Με κείνα και με τ΄ άλλα. Έφτασε το σωτήριο έτος 2006. Νέες εκλογές. Ο ‘Aρχοντας έτσι όπως ήταν μαθημένος “κατέβηκε για να κάνει περίπατο”. Έλα όμως που οι δημότες του μαζί μ΄ ένα δάσκαλο τον φύλαγαν στην πατλιά και μ’ ένα μπαμ… ο ‘Aρχοντας βρέθηκε στην αντιπολίτευση.
Έπεσε να πεθάνει η δημαρχίνα, που στο μεταξύ εξελίχθηκε σε μοντέρνα, με μίνι και σου πα μου πες.
“Σώπα”, της είπε ο ‘Aρχοντας, “πάλι με χρόνια, με καιρούς πάλι δικά μας θα “ναι”.
Τίποτα η δημαρχίνα. Δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο άντρας της θα πήγαινε επιτέλους για δουλειά.
“Σώπα”, της έλεγε αυτός “έχουν γνώση οι φύλακες”.
Οι φύλακες όμως είχαν γνώση και κάλεσαν κάτι ορκωτούς λογιστές να κάνουν έλεγχο στα οικονομικά του δήμου. Η οικονομική διαχείριση που παραδόθηκε στο νέο δήμαρχο  μετά από έλεγχο των οικονομικών από το σώμα των ορκωτών λογιστών επίσημα μιλούσε για αρκετά πάνω από ένα εκατομμυριάκι ευρώ χρέη προς τρίτους ενώ εκκρεμούσαν και δεκάδες αγωγές κατά της περιουσίας του δήμου γιατί πολύ απλά ο ‘Aρχοντας δεν εξοφλούσε τους εργολάβους.
“Τα κανίσκια όμως τα ‘παιρνε, όπως και τα δικά του έξοδα παράστασης ως δήμαρχος”, μουρμούριζαν οι εργολάβοι κι ο κόσμος.
Χρωστούσε μέχρι και το γήπεδο της έδρας του δήμου. Ούτε το απορριμματοφόρο είχε ξεχρεώσει ο άτιμος!
Σαούρα ο ‘Aρχοντας. Δεν έβγαλε κουβέντα. Περίμενε υπομονετικά στην άκρη συζητώντας με τον κουμπάρο του που στην πορεία εκλέχτηκε ξανά βουλευτής την κατάλληλη στιγμή για να επανέλθει στα πράγματα, κάτι που δεν άργησε να γίνει.
Την ώρα που ο δήμος ξεχρέωνε αυτός εκτελούσε χρέη άτυπου συμβούλου σε παρακείμενο δήμο. Πότε συμβούλευε το δήμαρχο για την αγορά αυτοκινήτων, πότε τον συμβούλευε πως να πουλήσουν ένα οικόπεδο, πότε έτσι – πότε γιουβέτσι δεν πήγαινε για δουλειά.
Έφτασε λοιπόν η άγια ώρα που οι πράσινοι σύντροφοι του, πήραν τον περασμένο Οκτώβρη τα ηνία του κράτους για να σωθεί η χώρα από τα χρέη και τους κουμπάρους. Στο ενδιάμεσο και από κάτι Βάτους κι αγκάθια που πάταγε η προηγούμενη κυβέρνηση για να πάει σε ένα μοναστήρι.
Πήγε λοιπόν ο ‘Aρχοντας και βρήκε τον κουμπάρο το βουλευτή.
- “Βρε καλώς τον κουμπάρο”, του ‘πε “καλώς το δικό μας το παιδί. Πως  από τα μέρη μας;”
- “Κουμπάρε είμαι πολύ στενοχωρημένος. Είμαστε ξανά κυβέρνηση και θέλω να προσφέρω”.
- “Να προσφέρεις κουμπάρε”, του ‘πε ο βουλευτής. “Έχεις τίποτα στο νου σου;”
- “Τι να ’χω μωρέ κουμπάρε; Καμιά θέση να βγάλω κανά παλούκι. Ξέρεις τώρα τι γίνεται με το δημόσιο άμα είσαι υπάλληλος. Τι ‘ναι ο κάβουρας, τι ‘ναι το ζουμί του”.
- “Μωρέ έχεις δίκιο. Κάτσε να σκεφτώ και πέρνα αύριο”, τον συμβούλευσε ο βουλευτής.
Δεν έκλεισε μάτι ο ‘Aρχοντας. Ξημερώματα πήγε απ’ τον κουμπάρο του.
- “Λοιπόν, σου βρήκα θέση”,
- ‘Aστραψε το μούτρο του ‘Aρχοντα κι έστριψε το μουστάκι.
- “Θα σε κάνω Διοικητή. Θα σε βάλω σε νοσοκομείο. Που θες να σε πάω”.
Ούτε που σκέφτηκε δεύτερη φορά ο ‘Aρχοντας.
- “Κάπου κοντά στην οικογένεια και στο δήμο, μα και τον ξαναπάρω”, είπε.
- “Στάσου να κάνω ένα γράμμα να το στείλω στην Υπουργό….και να πάρω και το δήμαρχο να σε υποστηρίξει”.
Ξεχάραξε ο ‘Aρχοντας.
- “Κοίτα κουμπάρε να ‘ναι ιστορική η πόλη κι αν είναι δυνατό να χει και τίποτα γιορτές να κάνω το κομμάτι μου”.
- “Μη σκιάζεσαι, θα δεις….” αποκρίθηκε ο βουλευτής. Έτσι πήγε το γράμμα.
Τώρα που διαβάζετε τα γραμμένα ο κόσμος πήρε χαμπάρι τι διοικητή πάνε να του φορτώσουν στο σβέρκο και τις προάλλες σε δημόσιο χώρο, μάλλον στο ταχυδρομείο της πόλης, κουβέντιαζαν το θέμα.
“Ποιο ωρέ; Εκείνο το… θα βάλουν διοικητή στο νοσοκομείο;” ρωτούσαν. Για να δούμε λοιπόν, ο ‘Aρχοντας με το μουστάκι, το σαράι και το βουλευτή κουμπάρο θα γίνει διοικητής στο νοσοκομείο;
Αν μετά από τα παραπάνω γίνει διοικητής καλώς να ορίσει. Εντατική μονάδα μπορεί να μην έχει αλλά άμα χρειαστεί θα τον φιλοξενήσει η διπλανή πόλη…
Λέτε ο ‘Aρχοντας να άνοιξε πάλι τα φτερά του για νέες χαμηλές πτήσεις καθώς το ΠΑΣΟΚ είναι Once Again εδώ, ενωμένο δυνατό;
ΥΣ : Έμαθα ότι πριν από δύο μήνες περίπου η εφορία του έκανε έλεγχο για “πόθεν έσχες”.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΑΟΠΟΔΗ
http://www.aixmi-news.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φωτογράφος "καβάλησε" τους δημοσιογράφους για να βγάλει φωτογράφιες

  25η Μαρτίου στο Αγρίνιο και από νωρίς στην Πλατεία Δημοκρατίας έχει μαζευτεί κόσμος για να παρακολουθήσει τυην παρέλαση. Σιγά σιγά όλοι π...