Απίστευτος είναι ο πόνος για το χαμό του καλού μου φίλου Παναγιώτη Κουτσούκη.
Παναγιώτη μου ήσουν για μένα ένας μοναδικός φίλος και ένας υπέροχος και ξεχωριστός άνθρωπος.
Ένας άνθρωπος που μόνο καλά λόγια είχε να πει για όλους. Δυστυχώς το νήμα της ζωή του κόπηκε και είναι σίγουρο ότι ο Παναγιώτης ήδη βρίσκεται στην αγκαλιά των αγγέλων.
Φίλε σε ευχαριστώ για το χαρούμενο νόημα της ζωή που μου έχεις χαρίσει. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια μα πάνω από όλα δεν θα ξεχάσω ποτέ το τηλεφώνημα εκείνο το πρωί περίπου ένα μήνα πριν που με το δυνατό σου γέλιο μου έλεγες για το μπλογκ "σε κατάλαβα.. μόνο εσύ γράφεις έτσι..."
Είχες τόση χαρά τότε που με ξάφνιασες.
Πόσο λυπάμαι που δεν είσαι πια ανάμεσα μας... Πόσο λυπάμαι που δεν θα κάνουμε μαζί εκείνο το ταξίδι στο Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου