Του Ξηρομέρου ο Κόκορας
περνιόντανε για μάγκας
Μα τώρα τον κατάλαβαν
πως ήταν ματσαράγκας
Νόμιζε ότι έκανε κουμάντο
στο ΤΕΙ
Και κάθε μήνα γέμιζε
φραγκάκια το πουγκί
Μα κάποιοι τον κατέδωσαν
μια νύχτα με φεγγάρι
Και κόπηκαν τα δίφραγκα
από το παλικάρι
Πέρασαν μέρες με βροχές
Με κουρνιαχτό κι αγέρα
Κι ο κόκορας απόμεινε
Να παίζει τη φλογέρα
Άκουσες Αρετάκια μου τι
λένε για τα σένα;
Λένε κουβέντες άσκημες για
μαντριά και γίδια
για θέσεις για διπλούς
μισθούς
κι όλα τα βρονταλίδια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου