Αχός βαρύς ακούγεται
πέρα απ' το Μεσολόγγι
Μην κλαίνε χήρες κι ορφανά
μην κλαίνε τα γερόντια;
Δεν κλαίνε χήρες κι ορφανά
Δεν κλαίνε τα γερόντια
ο Λύρος είναι που θρηνεί
ο Λύρος ειν που κλαίει
τι χάθηκε ο δήμος του
δεν ξέρει ποιος του φταίει
Να φταίει που δεν έκανε
έργο στο Μεσολόγγι
να φταίει που δεν ψήφισαν
ούτε βουνά και λόγγοι;
Είναι που τονε δούλεψαν
ακόμη κι οι δικοί του
και πήγανε και σταύρωσαν
το έτερο ... παιδί του
Το Σπύρο που αμόλησε
και του φυγε για πάντα
κι έφτιαξε από μόνος του
μια καινούργια μπάντα
Ο Λύρος άμα το μαθε
πως χάνει κατά κράτος
του ήρθε λένε ντουβρουτζάς
του έφυγε ο πάτος
Πάει η δόξα χάθηκε
χαθήκανε οι ρόλοι
τώρα μονάχο θα τον δουν
του Αλωνιού οι μόλοι
Και τώρα τι θα γέννουνε με τις Γιορτές Εξόδου;
το '26 έρχεται, το '26 φτάνει
κι ο Λύρος που θα το τιμά
μέσα από μια στάνη;
Τα λούσα π' αγοράστηκαν
να φορεθούν το βράδυ
μες της Μαρέβας τ΄ατελιέ
τα τρώει το σκοτάδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου